3η ΙΣΤΟΡΙΑ (SHORT STORY): «Ο Γέροντας και το Δάσος»
Το δάσος είναι μαύρο σαν την πίσσα από το σημείο
που το κοιτάζει ο γέροντας. Τα δέντρα φυτρώνουν τόσο κοντά το ένα στο το άλλο
που θυμίζουν εραστές σε ένα ατέρμονο αγκάλιασμα. Το φως περνά μετά βίας μέσα
από το φύλλωμα που στεφανώνει τους τεράστιους κορμούς, για να πέσει και να
εξαφανιστεί στην πυκνή χαμηλή βλάστηση του εδάφους. Πόσο δίκιο είχαν οι
αμόρφωτοι και πιστοί στις προκαταλήψεις παππούδες του, που από μικρό παιδί τον
είχαν μάθει να φοβάται αυτό το συγκεκριμένο μέρος του χωριού του...
[...] Τα δέντρα όσο τα παιδιά περπατούν, γίνονται
πυκνότερα. Τα φύλλα τους σχεδόν κρύβουν τον ήλιο. Τότε, τον βλέπουν...
©James Antoniou 2018
